Zaterdag 19 juli

Namutoni

Het was vannacht weer heel koud, echter de koelkast van de Knollies had het lekker warm gehouden: de pech zet zich voort dmv een kapotte koelkast.
Gisteren hebben Fleur en Allard 4 hyena's gezien en ander wild. Helaas geen luipaarden...
De waterput van deze camping was uiterst spannend! Er was een laag hek. Links was enorm hoog riet te zien. En daarin was een enorm beest bezig, zo te horen. We konden 15 minuten niet zien wat het was. En toen kwam het te voorschijn: een olifant, grazend en al. Tjonge, wat eng!

In de ochtend vroeg opgestaan, echter niet zo vroeg als de meeste mensen: voor 6 uur vertrokken! Wij gewoon om even voor 7. Om half 9 reden we weer. We worden een beetje moe van het leven uit een tas en het continu inpakken en uitpakken. Ook is het elke keer doorpezen om voor donker op de plek te zijn. Afrika heeft korte dagen! Om half 6 gaat de zon onder, om 6 uur gaat het licht uit.
Maar goed, vandaag zijn we uit het Etosha park gereden. Op zich wel een fijn gevoel dat je weer gewoon uit je auto kunt stappen als je dat wilt.
We zijn eerst naar een bijzonder meer gereden: ontstaan door het instorten van het gewelf van een grot onder een plas water. Het meer is echt heel diep en er zwemmen bijzondere tilapia vissen.
Na deze stop doorgereden naar Tsumeb, een heel mooie stad met mooie lanen en prachtige bloemen ( hibiscus en oleanders) . We hebben er getankt en daarna heerlijk koffie gedronken met cheesecake in de Etosha bar. We zullen het vermelden op trip advisor. Later bleek dat het café ook internet had. Maar goed dat we dat niet wisten, dan hadden we de hele tijd naar een scherm gekeken!
Ja dat internet is een probleem in de zin dat we dat steeds niet hebben.

Vandaag via Grootfontein naar de grootste meteoriet ter wereld, genaamd Hoba, gereden. Inderdaad een heel grote metalen steen. Op weg daarheen hoorden we voor het eerst van het neergeschoten vliegtuig. Bizar en eng. Hopen dat het niet escaleert.

Na deze stop verder gereden over een heeeeele lange asfaltweg naar Rundu. Tjonge, ongeveer 250 km rechte snelweg. Slaapverwekkend! Pas de laatste 100 km was er wat te zien: allemaal dorpjes: ronde hutjes met spelende kinderen maar ook kinderen die met water sjouwden of met brandhout.

We kwamen rond half 5 aan in Rundu. De eerste winkels waren aan het sluiten. Gelukkig was de Spar nog open. HJ had een ongemakkelijke aanval en moest naar een WC. De winkel had geen wc's maar wel een tankstation aan de overkant. Voor 2 Namibische dollars mocht hij erop en kreeg hij een velletje papier mee. Het duurde even voor de mensen door hadden dat hij 10 dollar bood voor de hele wc rol.

Nu zitten we in de lodge. We hebben er eerst genoten van een traditionele dans van de local people en daarna hebben we hier gegeten. Op 50 meter afstand is Angola te zien, aan de overkant van de rivier.
De rampspoed is trouwens nog niet ten einde: de laptop van de Knollies is nu ook kapot.
Wat zal ons nog meer te wachten staan?

Morgen moeten we weer vroeg op, weer 235 km rijden. Maar dan komen we hopelijk vroeg aan in Divundu en kunnen dan nog tussen de nijlpaarden zwemmen.
Wel in een soort zwembad hoor!
Nou ik ga afsluiten en de boel posten. Of er nog foto's komen weet ik niet.
Groetjes van ons allen. Xiulian verlangt erg naar huis. Allard wil nog graag een buffel en luipaard zien.